η καρδηά ίνε το φίλτρο γιαβριά μου.

Προσδοκώ ανάσταση νεκρών
και ζωή του μέλλοντος...αμήν.

Το πρόβλημα είναι ότι οι νεκροί δεν είναι απαραιτήτως εκείνοι που έχουν αποδημήσει..
Ισα ισα αυτούς ας τους αφήσουμε στην ησυχία τους.
Με τους άλλους τι γίνεται...
Εκείνες τις παγωμένες ανάσες που κυκλοφορούν ανάμεσά μας,σε χαιρετούν με ξυλιασμένα
χέρια, σε κοιτάζουν με τα ακίνητα μάτια τους, και το χειρότερο απ'όλα νομίζουν ότι
συγκαταλέγονται στους ζωντανούς!!!!!

Βάλτε τα ρημάδια τα μηχανήματα μπρος! Λίγο ξεσκόνισμα, λαδάκι, φόρτωμα στη μπαταρία, άντε να πάρει μπρος το ρημάδι.Ψιτ! όταν εννοώ μηχανήματα δεν εννοώ φυσικά εκείνο το μικρό μαιμουδάκι με το κουρδιστίρι πίσω στη πλάτη που κρικ κρικ κρικ ξεκίνησε να βαράει τα χεράκια του.

Ζωή του μέλλοντος.... αμήν.

Πάντα μ'ενοχλούσε η τόσο μελετημένη σπουδή για το πέρα από δω. Εκείνο το διδασκαλείο το μεταθανάτιο το οποίο επιμελώς παρακάμπτει το εδώ. Εκείνη η αντίληψη της εδώ μικρής και ασήμαντης παρένθεσης σε σχέση με τη σπουδαιότητα της μεταζωικής ακολουθίας της οποίας την ύπαρξη και τη μορφή μάθαμε παίζοντας το χαλασμένο τηλέφωνο ανα τους αιώνες.

Θάνατος είπε ο πρώτος. Αθάνατος κατέληξε ο τελευταίος παραμένοντας άγνωστο τι είχαν ακούσει οι ενδιάμεσοι παίκτες!!!

Ενόψει λοιπόν όλης αυτής της αβεβαιότητας φαίνεται ότι μερικοί επέλεξαν για να είναι καλυμμένοι και εκπαιδευμένοι να κανουν πρόβες θανάτου εν ζωή..

Το αποτέλεσμα ότι έχουμε μπερδευτεί πλήρως και το πρωί που ξυπνάμε οι εναπομείναντες ελπίζοντες στην εδώ ανάσταση τσιμπιόμαστε μετά μανίας για να βεβαιωθούμε ότι δεν μας πέρασαν ήδη απέναντι!!!!

Μια καλή μέθοδος είναι να προμηθευτούμε ένα ζευγάρι ακουστικά (φτηνά είναι) και που και που να κάνουμε ένα τσεκάρισμα. Βαράει ακόμα???