ΜΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

Η κοπέλα έμενε σ'ενα μικρό διαμερισματάκι ισόγειο που βρισκόταν από τη μεριά του κήπου. Ηταν λίγες μέρες πριν το 15αύγουστο. Περίμενε να έρθει η οικογένειά της σε 2 μέρες για να περάσουν μαζί τη γιορτή. Η συνοικία που έμενε είχε ερημώσει εντελώς. Ολοι διακοπές. Στην πολυκατοικία της είχε μείνει ο τελευταίος κάτοικος. Εκείνο το βράδυ λοιπόν καθώς κοιμόταν άκουσε θορύβους στο κήπο. Της κόπηκε η ανάσα. Σηκώθηκε μέσα στα σκοτάδια προσπαθώντας να μην κάνει κανένα θόρυβο και κρυφοκύταξε από τις γρίλιες προς το κήπο. Κάτι φιγούρες κινόντουσαν μιλάγανε ψιθυριστά. Κλέφτες σκέφτηκε. Πάγωσε από φόβο. Δεν είχε το κουράγιο να πάρει καν την αστυνομία. Φοβόταν ότι το παραμικρό που θα έκανε θα το έπαιρναν χαμπάρι και θα κινδύνευε. Εμεινε κοκκαλωμένη στο σκοτάδι χωρίς ν'ανασαίνει. Για καλή της τύχη άκουσε να τρέχουν να βγαίνουν από την εξώπορτα του κήπου και μετά ησυχία. Δεν υπήρχε ύπνος εκείνο το βράδυ. Το πρωί που ν'ανοίξη ως συνήθως τη μπαλκονόπορτα του κήπου να πιει το καφεδάκι. Σκεφτόταν τι θα κάνει τη 1 μέρα ακόμα που μένει μέχρι να έρθουν οι δικοί της.
Τότε άκουσε εκείνο το περιέργο γρατζούνισμα στις γρίλιες. Τη βάψαμε σκέφθηκε. Ηρθαν ξανά. Μ'οσο θάρρος μπορούσε πλησιάζει τη γρύλια κοιτάει και βλέπει ένα λυκόσκυλο...
Αυτό γρατζούναγε συνέχεια το παράθυρο. Ανοίγει σιγά σιγά και ο σκύλος μόλις τη βλέπει αρχίζει να της γλύφει τα χέρια και να κουνάει χαρούμενα την ουρά. Ηταν ένα αυθεντικό πανέμορφο λυκόσκυλο. Τον χαιδεύει κι εκείνος τακτοποιείται μπροστά στη μπαλκονόπορτα. Είχε ένα λουρί στο λαιμό που δεν έγραφε κανένα στοιχείο.
Ολη η μέρα ήταν απίστευτη. Οτι και να έκανε όπου και να πήγε ο λύκος ακολουθούσε από κοντά. Μόλις πέρναγε κάποιος από δίπλα της γαύγιζε μέχρι που έπαιρναν δρόμο όλοι. Ηταν άγριο σκυλί και καθόλου φιλικό. Μόνο σ'εκείνη έμοιαζε με γατάκι.
Πήγε στην αστυνομία μαζί του και έκανε μια δήλωση μήπως κάποιος το είχε χάσει.
Πήγε για ψώνια αυτός κοντά. Γύρισε στο σπίτι και εκείνος στη θέση του στο κήπο.
Τη νύχτα εκεί πάντα στο κήπο.
Την άλλη μέρα ήρθαν η οικογένεια της κοπέλας. Δεν ήξερε τι να τους πρωτοπεί. Αλλά δε χρειάστηκε. Είδαν το λύκο κι εκείνος τους υποδέχτηκε όλους κουνώντας την ουρά και παίζοντας.
Του έβαλαν κι άλλο φαγάκι και νερό και φύγαν όλοι για να ψωνίσουν να του πάρουν κι εκείνου φαγητό. Ομως δεν τους ακολούθησε έμεινε στην αυλή.
Γύρισαν χαρούμενοι κάνοντας σχέδια τι να κάνουν με το καινούργιο φίλο αν δεν τον αναζητούσε κάποιος. Να του πάρουν ένα σπιτάκι του κήπου, πιάτα για το φαί, σπρέυ κλπ.και τι όνομα να του δώσουν. Η κοπέλα είπε ο φύλακας φυσικά.
Ομως όλα μάταια όταν γύρισαν κανένας σκύλος δεν υπήρχε. Το φαί και το νερό εκεί.
Μέρες μετά όταν όλοι γύρισαν ρώταγε σ'ολα τα σπίτια αν χάθηκε κάποιο σκυλί. Κοίταζε τις αυλές σε όλη τη συνοικία να δει αν υπήρχε ένα τέτοιο σκυλί.
Κανείς δεν είχε δει ένα λυκόσκυλο στη γειτονιά. Ούτε κανείς το έψαξε.
Εφυγε έτσι απλά όπως ήθρε και δεν το ξαναείδε ποτέ πια.